Podsumowanie działań Profesor Danuty Hübner w Parlamencie Europejskim 2014-2016

Parlament Europejski: klucz do przyszłości Europy

W lipcu 2014 roku miałam zaszczyt zostać wybrana przewodniczącą prestiżowej Komisji Spraw Konstytucyjnych (AFCO) Parlamentu Europejskiego VIII kadencji. Jest to ważna Komisja, posiadająca szeroki mandat do kształtowania procesu integracji europejskiej i kierunków rozwoju wspólnej Europy. Pierwszą połowę kadencji poświęciliśmy debatom, raportom i proponowaniu konkretnych zmian w funkcjonowaniu Unii  tak, by była lepiej przygotowana do stawienia czoła zmianom w otoczeniu globalnym i zdolna do odpowiedzi na oczekiwania i obawy obywateli. Powstały konkretne propozycje reform architektury instytucjonalnej Unii, zarządzania politykami europejskimi, wykorzystania potencjału e-demokracji, modernizacji instytucji europejskich i poprawy efektywności współpracy między  nimi. Poświęciliśmy wiele uwagi europejskiej demokracji i udziałowi społeczeństwa obywatelskiego w kształtowaniu Unii i podejmowaniu decyzji.

W Konferencji Przewodniczących Komisji Parlamentarnych reprezentowałam   AFCO w debatach o programie prac i roli Parlamentu Europejskiemu. Jest to forum ułatwiające współpracę komisji parlamentarnych, a także  relacje  Parlamentu z innymi instytucjami europejskimi: Komisją Europejską, Radą, Komitetem Regionów, Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, Europejskim Trybunałem Obrachunkowym. Miniony okres cechowała ogromna aktywność rożnych środowisk europejskich w dyskusji o przyszłości integracji. Jako przewodnicząca Komisji Spraw Konstytucyjnych występowałam w tych debatach w imieniu  Parlamentu Europejskiego.

Parlament Europejski w wielu obszarach  swojej odpowiedzialności współpracuje blisko z parlamentami narodowymi. Jako przewodnicząca Komisji Spraw Konstytucyjnych reprezentuję Parlament Europejski na spotykającej  się parokrotnie w ciagu roku  Konferencji Komisji do Spraw Europejskich Parlamentów państw członkowskich (COSAC). Spotkania te są forum dyskusji na temat roli i zadań parlamentów narodowych w architekturze wspólnotowej oraz form i instrumentów współpracy międzyparlamentarnej w sprawach unijnych.

Również, jako przewodnicząca AFCO zasiadam w komitecie doradczym Przewodniczącego Parlamentu w sprawie przestrzegania kodeksu postępowania posłów w Parlamencie Europejskim. Komitet doradczy udziela Posłom wskazówek dotyczących wykładni i stosowania przepisów kodeksu postępowania, a także ocenia domniemane przypadki jego naruszenia.

1

Z Przewodniczącym Fransem Timmermansem, Komisarzem UE ds. lepszej regulacji, rządów prawa i Karty Praw Podstawowych. Posiedzenie Komisji Spraw Konstytucyjnych o przyszłości Europy. Bruksela, październik 2014 (źródło: Parlament Europejski)

Współtworzenie przyszłości Europy

Uważam, że moim obowiązkiem nie tylko jako przewodniczącej Komisji AFCO, ale  jako Polki i obywatelki Unii, jest aktywne angażowanie się w prace nad przyszłością Unii Europejskiej. Sporo czasu zajmuje mi udział w licznych międzynarodowych konferencjach, członkostwo w zarządach rożnych think tanków, grupach doradczych paneuropejskich organizacji. Moje wystąpienia można znaleźć na mojej stronie internetowej.

Czując się współodpowiedzialna za to, jaka będzie nasza wspólna Europa, jestem tez jednym z twórców inicjatywy „9maja” – Mapy Drogowej Nowego Renesansu Europejskiego. Razem z grupą polityków, intelektualistów i twórców z różnych państw Unii Europejskiej, zaproponowaliśmy podjęcie działań w sześciu obszarach: wzmocnienia demokracji europejskiej, unijnej strategii obrony i bezpieczeństwa, zarządzania napływem uchodźców, dalszego wdrażania planu Junckera na rzecz wzrostu gospodarczego, dokończenia budowy strefy euro oraz wzmocnienia programu Erasmus. Działalność tej grupy skupia się od wielu miesięcy na uruchamianiu debat społeczeństwa obywatelskiego.

Zainicjowałam też powstanie grupy roboczej think thanku Centrum Studiów nad Polityką Europejską (CEPS) na temat reform Unii Europejskiej. Przewodniczę grupie zaangażowanych oddanych wspólnej Europie osobistości świata polityki, prawa, ekonomii, którzy pracują nad dalszymi reformami Unii Europejskiej. Unia jest żyjącym projektem, który wymaga stałych zmian poprawiających jej odporność na kryzysy i zdolność efektywnego rozwoju.

Moje zaangażowanie w inspirowanie działań na rzecz przyszłości Europy wynika z poczucia obowiązku i głębokiego przekonania, że prace nad architekturą Europy zdolnej do sprostania istniejącym wyzwaniom, zdolnej do zapewnienia nam, wszystkim jej obywatelom, lepszej przyszłości nie mogą się odbywać bez udziału Polaków.

2

Sygnatariusze Mapy Drogowej Nowego Renesansu Europejskiego po spotkaniu z Przewodniczącym Rady Europejskiej Donaldem Tuskiem. Bruksela, październik 2016 (źródło: Rada Europejska)

Europa po Brexicie

Jestem zaangażowana w refleksję nad przyszłymi relacjami Unii Europejskiej z Wielką Brytanią i w działania podejmowane w tej sprawie w Parlamencie Europejskim. Komisja, której pracami kieruję odpowiada za instytucjonalne konsekwencje opuszczenia Unii przez którekolwiek państwo członkowskie. Debaty, spotkania z politykami i ekspertami rozpoczęliśmy w ramach Komisji Spraw Konstytucyjnych na długo przed referendum w Wielkiej Brytanii w sprawie wyjścia z Unii Europejskiej. Wskazujemy na niezwykłą złożoność i nieprzewidywalność tego procesu. Rozważamy rożne otwarte warianty przyszłych stosunków Unii i Zjednoczonego Królestwa. Zadaniem Komisji Konstytucyjnej będzie, po zakończeniu negocjacji umowy o opuszczeniu Unii, przygotowanie rekomendacji dla Parlamentu w sprawie akceptacji rezultatów negocjacji między Unią Europejską i Wielką Brytanią. Parlament może tę umowę przyjąć lub ją odrzucić.

Unia Europejska bardziej przejrzysta dla obywateli: przeprowadzenie reformy Europejskiego Prawa Wyborczego.

Parlament Europejski wielokrotnie podejmował próby ściślejszej harmonizacji przepisów regulujących wybory do Parlamentu Europejskiego – jednak rozbieżne tradycje konstytucyjne i wyborcze państw członkowskich, a także znaczenie przepisów wyborczych w kształtowaniu systemów politycznych utrudniały wypracowanie porozumienia, które dałoby obywatelom poczucie jednakowego traktowania i wzmocniłoby widoczność Europy w kampanii wyborczej. Jako sprawozdawcy w sprawie reformy Europejskiego Prawa Wyborczego, udało mi się doprowadzić do wspólnego stanowiska Parlamentu, zmieniającego Akt dotyczący wyborów przedstawicieli Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich pochodzący z 20 września 1976.

 Parlament Europejski przyjął 11 listopada 2015 rezolucję w sprawie reformy prawa wyborczego. Uzgodnienie między Parlamentem i Radą wspólnych zasad pozwoliłoby dostosować prawo wyborcze do obecnej rzeczywistości 28 państw członkowskich, poprawiając dostęp do informacji, widoczność partii europejskich, do których należą partie krajowe oraz zapewniając prawo udziału w głosowaniu wszystkim obywatelom bez względu na to, gdzie mieszkają czy pracują.

Prace nad nowym prawem wyborczym wciąż toczą się w Radzie. Mam głęboką nadzieję, iż uda się wprowadzić je w życie tak, by przyszłe wybory do PE w 2019 roku odbyły się już według nowych rozwiązań.

3

Z Jean-Claude Junckerem w przeddzień wyborów nowego Przewodniczącego Komisji Europejskiej. Spotkanie Grupy Europejskiej Partii Ludowej (EPL), Bruksela, lipiec 2014 (źródło: Grupa EPL)

 

Mniej przepisów, lepsza jakość prawa europejskiego

Parlament Europejski od dawna nawołuje do reformy sposobu stanowienia prawa. Byłam sprawozdawcą międzyinstytucjonalnej umowy negocjowanej między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa.

Porozumienie to zastępuje umowę z 2003 roku i ma na celu usprawnienie unijnego prawodawstwa. Chodzi między innymi o to, aby unijne przepisy osiągały zamierzony skutek jak najmniejszym kosztem i przy jak najmniejszych obciążeniach administracyjnych. Nowe porozumienie międzyinstytucjonalne zakłada, że proces stanowienia prawa będzie przejrzysty, dostępny dla obywateli i wszystkich zainteresowanych uczestników życia publicznego.

4

Uroczyste podpisanie porozumienia w sprawie lepszego stanowienia prawa w obecności Przewodniczącego Jean-Claude Junckera oraz Przewodniczącego Martina Schulza. Strasburg, kwiecień 2016 (źródło: Parlament Europejski)

Unia Bankowa: gwarancja naszego bezpieczeństwa gospodarczego

Od początku biorę udział w procesie tworzenia Unii Bankowej, ważnego elementu architektury strefy euro, otwartej na możliwości przystąpienia państw spoza obszaru wspólnej waluty. Jej powstanie ma na celu ochronę finansów publicznych przed skutkami kryzysów bankowych. Wprowadzono już system nadzoru oraz zarządzania kryzysowego dla banków (dzięki temu wykorzystanie pieniędzy podatników będzie ograniczone do minimum). Ważnym krokiem było wprowadzenie powszechnego ubezpieczenia depozytów w bankach strefy euro, obecnym wyzwaniem jest utworzenie tego systemu na poziomie europejskim.

Jestem zaangażowana w prace grupy roboczej ds. Unii Bankowej. Grupa została wyodrębniona w ramach Komisji Gospodarczej i Monetarnej (ECON). Uczestniczę także w stałym dialogu z Przewodniczącymi Jednolitego Mechanizmu Nadzoru, Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji, reprezentantami sektora bankowego oraz członkami Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego – organizacji, która formułuje wytyczne oraz rekomendacje w zakresie dobrych praktyk dla rozwiązań prawnych systemu bankowego w skali globalnej. Pozwala mi to na wprowadzanie do europejskiej debaty kwestii interesów państw nie należących jeszcze do obszaru wspólnej waluty.

Z ramienia AFCO przygotowuję opinię wspomnianego powyżej projektu trzeciego filaru Unii Bankowej przedstawionego przez Komisję Europejską, czyli Europejskiego Systemu Gwarancji Depozytów (EDIS). W tym zakresie zaproponowałam procedurę dla wejścia nowych państw do tego systemu, nie należących  do Unii Bankowej. Zaproponowałam także zwiększenie odpowiedzialności Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji Banków przed Parlamentem Europejskim.

Jestem też sprawozdawcą rocznego raportu Komisji Gospodarczej i Monetarnej (ECON) w zakresie dotyczącym Unii Bankowej, gdzie wskazuję na wciąż otwarte kwestie związane z funkcjonowaniem Unii Bankowej oraz rekomenduję konkretne rozwiązania.

Uczciwsza Europa: działania podejmowane na rzecz walki z unikaniem podatków.

Potrzebujemy większej przejrzystości w praktykach podatkowych, bliższej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie ich legislacji oraz polityki podatkowej, a także usprawnionej koordynacji praktyk administracyjnych państw członkowskich w zakresie opodatkowania przedsiębiorstw. Konieczne jest też wzmożenie współpracy w obszarze opodatkowania przedsiębiorstw międzynarodowych pomiędzy UE oraz USA. Chodzi nie tylko o uproszczenie i przejrzystość systemów oraz ściślejszą współpracę państw i administracji podatkowych, ale także o zapewnienie, aby podatki były płacone tam, gdzie kreowany jest dochód. Zajmowałam się tymi kwestiami  w latach 2015-2016 uczestnicząc w pracach dwóch komisji specjalnych powołanych w wyniku cyklu dochodzeń wszczętych przez Komisję Europejską w odniesieniu do preferencyjnych zasad opodatkowania firm międzynarodowych w niektórych krajach europejskich. Celem komisji było badanie praktyk interpretacji prawa podatkowego i zweryfikowanie zasad krajowego prawa podatkowego. Komisje oceniły także wpływ agresywnego planowania podatkowego na finanse publiczne. W obu komisjach byłam głównym negocjatorem końcowych sprawozdań z ramienia Grupy Europejskiej Partii Ludowej (EPL).

Udział w regulowaniu sektora finansowego

Kryzys finansowy uruchomił bezprecedensową aktywność legislacyjną Unii Europejskiej w obszarze sektora finansowego. Jej celem jest przede wszystkim doprowadzenie do stabilności tego sektora i zwiększenie jego odporności na kryzysy.

Byłam sprawozdawcą Rozporządzenia w sprawie raportowania i przejrzystości transakcji finansowania papierów wartościowych. Rozporządzenie reguluje obrót finansowy oparty na transakcjach z użyciem papierów wartościowych. Transakcje te będą podlegać wiążącym wymogom co do przejrzystości i raportowania. Informacje zebrane dzięki temu rozporządzeniu pozwalają stwierdzić, gdzie zawierane są tego typu transakcje, przez kogo i jaki jest ich charakter. Umożliwia to zidentyfikowanie ewentualnego ryzyka związanego z tymi transakcjami oraz przygotowanie w przyszłości odpowiednich mechanizmów ich ograniczania. Doprowadziłam do kompromisu umożliwiającego pozyskiwanie informacji o tych transakcjach również w przypadku, gdy są one dokonywane przez banki centralne. Udało mi się także zapewnić zwolnienie z obowiązku raportowania małe  i średnie przedsiębiorstwa.

Uczestniczę także w pracach grupy zadaniowej zajmującej się problemami upadłości w sektorze finansowym przy Centrum Studiów nad Polityką Europejską (CEPS).

Wzmocnienie strefy euro

Kryzys uruchomił bezprecedensowe prace nad reformą strefy euro. Trwają intensywne prace zarówno nad architekturą obszaru wspólnej waluty, jak i jej funkcjonowaniem.

Od początku obecnej kadencji Parlamentu uczestniczę w rożnych grupach roboczych zajmujących się przyszłym kształtem strefy euro, potrzebą dokończenia jej podstawowej architektury, poprawienia efektywności zarządzania i demokratycznej legitymizacji procesu decyzyjnego w strefie euro. W mojej działalności pilnuję także, by zróżnicowana integracja nie osłabiła jedności europejskiej w odniesieniu do rynku wewnętrznego i spójności polityki na poziomie strefy euro i całości Unii. Uważam, iz nieuniknione dalsze zacieśnianie integracji strefy euro będzie wymagało zobowiązania Komisji Europejskiej do zapewnienia jedności rynku wewnętrznego, spójności polityk europejskich, jak i niedopuszczenia do praktyk dyskryminujących państwa nienależące do strefy euro.

Jestem członkiem specjalnej Grupy roboczej zajmującej się państwami członkowskimi korzystającymi z pomocy stabilizacyjnej. Jej zadaniem jest dialog z różnymi instytucjami na temat programów pomocy finansowej dla Grecji, Portugalii oraz Cypru. Poza państwami zainteresowanymi, utrzymujemy dialog z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (IMF), Komisją Europejską, Europejskim Mechanizmem Stabilności (ESM), Centralnym Bankiem Europejskim oraz Europejskim Trybunałem Obrachunkowym. Stworzenie tej grupy było szczególnie ważne dla Parlamentu Europejskiego, ponieważ umożliwiło demokratyczny dialog na temat funkcjonowania programów pomocowych dla krajów w trudnej sytuacji finansowej.

TTIP oraz CETA: zapewnienie kontroli procesów globalizacji przez międzynarodowe umowy handlowe.

Dla zwiększenia konkurencyjności Europy ważne jest udrożnienie już istniejących oraz otwarcie nowych kanałów dla międzynarodowego handlu, w szczególności z naszymi kluczowymi partnerami. Z pewnością przyszłość naszej gospodarki oraz potencjał wzrostowy zależą od warunków, jakie uda nam się wynegocjować w ramach umów handlowych. Ma to duże znaczenie w szczególności dla konsumentów oraz małych i średnich przedsiębiorstw działających na terenie UE. Stanowią one prawie 99% wszystkich przedsiębiorstw działających w granicach Wspólnoty.

Śledzę z bliska proces negocjacyjny umowy handlowo-inwestycyjnej ze Stanami Zjednoczonymi (TTIP) jako członek Komisji Handlu Międzynarodowego i jej Grupy Monitorującej negocjacje ze Stanami Zjednoczonymi, także jako członek Grupy koordynacyjnej ds. TTiP-u pod przewodnictwem Martina Schulza, oraz jako członek grupy roboczej ds. TTiP-u w Europejskiej Partii Ludowej.

Jestem przekonana, że Polska jest państwem członkowskim Unii, które nie wykorzystało do tej pory swojego ogromnego potencjału rozwojowego tkwiącego w wymianie międzynarodowej. Stąd  też w naszym interesie jest tworzenie przez Unię warunków umożliwiających rozwój międzynarodowej współpracy gospodarczej.  Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że negocjująca w imieniu 28 państw Unia jest partnerem dużo silniejszym, a wiec i zdolnym skutecznie zapewnić realizację naszych interesów.

5

Prowadzę konferencję pt. „TTIP jako źródło transatlantyckiej przewagi konkurencyjnej”, którą zorganizowałam w czerwcu 2015 roku. Warszawa, czerwiec 2015 (źródło: Paweł Duma)

Prace na rzecz rozwoju wzajemnych relacji UE-Stany Zjednoczone

Niezależnie od zmiany przywództwa politycznego w Stanach Zjednoczonych, wzmocnienie partnerstwa strategicznego i gospodarczego między UE i Stanami Zjednoczonymi jest jednym z warunków sukcesu Europy w kontekście zwiększającej się presji globalizacyjnej. Tylko silny blok euroatlantycki (także uwzględniający Kanadę) będzie mógł zapewnić globalną konkurencyjność, wzrost oraz bezpieczeństwo, sprostać wyzwaniom ze strony potęg wschodzących, a także zapewnić nasz wpływ na normy i standardy globalne.

Jako członek Delegacji Parlamentu Europejskiego ds. relacji ze Stanami Zjednoczonymi oraz grup monitorujących negocjacje TTiP-u, aktywnie uczestniczę w debatach i dyskusjach w ramach różnorodnych platform, które wpływają na kształt stosunków transatlantyckich.

Ukraina: zapewnienie dobrobytu i demokracji w naszym sąsiedztwie.

Jako Przewodnicząca Komisji ds. Konstytucyjnych Parlamentu Europejskiego (AFCO) staram się aktywnie wspierać dążenia europejskie na Ukrainie. Przewodniczyłam między innymi misji Parlamentu Europejskiego na spotkaniu z Radą Najwyższą Ukrainy w ramach programu Parlamentu służącego  tworzeniu potencjału instytucjonalnego dla budowy demokracji na Ukrainie. Uczestniczę także w rożnych działaniach wspierających ukraińskie reformy, a także wzmacniających relacje instytucji europejskich i instytucji ukraińskich.

Wspieranie kobiet. Nie ma prawdziwej demokracji bez udziału kobiet

Równość, w tym równouprawnienie kobiet i mężczyzn, to jedna z podstawowych wartości, na których opiera się Unia Europejska. Stoimy przed wielkim wyzwaniem, aby te wartości wdrażać w różnych kontekstach politycznych i kulturowych. Działalność na rzecz kobiet w Polsce i w Europie jest moją osobistą odpowiedzią na to wyzwanie. Na gruncie europejskim patronuję wszelkim inicjatywom, które wzmacniają pozycję kobiet w społeczeństwie, poszerzają ich możliwości realizacji swoich aspiracji bez narzucania odgórnie określonych ról. Szczególnie wspieram działania mające na celu aktywizację kobiet w biznesie, takie jak EY „Women3: The power of three”. W Polsce współpracuję z programem KOBIETY: Liderki biznesu, a także z Polish Business Women Congress.

Europejską marką Polski w świecie stał się już Kongres Kobiet, który odbywa się co roku od 7 lat. Kongres pokazuje, na gruncie polskim to, co jest oczywiste dla wielu: że to w dużej mierze kobiety mają klucz do przyszłości Europy, bo to one najczęściej stawiają na współpracę, a nie na konflikt. A to właśnie umiejętność współpracy i budowy mostów, a nie murów, jest najlepszą odpowiedzią na skomplikowaną sytuację, w jakiej znalazła się Europa. Jestem zaangażowana w działalność Kongresu od samego początku. Jestem członkinią Rady Programowej Kongresu oraz Rady Stowarzyszenia Kongres Kobiet. Corocznie biorę udział w Debacie Otwarcia Kongresu, na której przedstawiam aktualne wyzwania stojące przed Europą w kontekście globalnym.

6

Z panelistkami VIII Kongresu Kobiet „Równość, aktywność, demokracja”. Warszawa, Maj 2016 (źródło: Wojtek Surdziel)

 

Aktywność w Polsce. „Myśleć globalnie, działać lokalnie”

Europa „dzieje się” nie tylko w Brukseli. Nasz kontynent jest powiązany z całym światem setkami więzów politycznych, gospodarczych i kulturalnych. Europa, a tym bardziej żaden kraj, nie może umknąć przed globalizacją. Najbardziej wyraźnie przekonaliśmy się o tym w czasie kryzysu.

Kierując się poczuciem odpowiedzialności za stan „rozmowy o Europie” w Polsce, organizuję regularnie seminaria i konferencje, które mają pobudzać naszą współodpowiedzialność za Europę. W październiku 2016 roku zorganizowałam w Warszawie, we współpracy z Grupą Spinelli oraz Grupą Europejskiej Partii Ludowej, konferencję pt. „Unia Europejska 2016: Co dalej?”. O przyszłości Unii, w aspektach politycznych i instytucjonalnych, dyskutowali wybitni zaproszeni goście, m.in. liderzy Parlamentu Europejskiego: Guy Verhofstadt i Elmar Brok, a także polscy politycy młodego pokolenia: Rafał Trzaskowski i Adam Szłapka.

Musimy też przekazywać społeczeństwu wiedzę o skomplikowanych problemach obarczonych często wieloma nieporozumieniami w sferze publicznej. Moim wkładem w tym zakresie było seminarium które zorganizowałam w Warszawie w czerwcu 2015 roku, pt. „TTIP jako źródło transatlantyckiej przewagi konkurencyjnej”. W trakcie seminarium rozmawialiśmy o  znaczeniu tego porozumienia nowego typu – podejmującego trudne zadanie harmonizacji praktyk regulacyjnych, wynikających z odmiennych uwarunkowań politycznych i prawnych w bardzo różniących się systemach Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, ale także po raz pierwszy tak mocno skupionego na interesach konsumentów.

Gdziekolwiek jestem, staram się promować innowacyjną gospodarkę opartą na wiedzy i cyfryzacji. Uważam to za swój przywilej, że mogę współpracować z wieloma ośrodkami naukowymi pracującymi na rzecz synergii badań naukowych i praktyki przemysłowej. W ramach tych działań, w 2014 roku wzięłam udział w inauguracji nowego ośrodka naukowego na Uniwersytecie Warszawskim– Digital Economy Lab (DELab).

7

Guy Verhofstadt przemawia na konferencji „Unia Europejska 2016: Co dalej?”, którą zorganizowałam w październiku 2016 roku w Warszawie (źródło: Paweł Duma)

 

Wspieranie Uniwersytetów Trzeciego Wieku: czerpiąc  z doświadczenia, patrzeć w przyszłość

Wielką radością są dla mnie bardzo bliskie i serdeczne relacje z Uniwersytetami Trzeciego  Wieku. Jest to miejsce, gdzie istnieje, często niedoceniany i niedostrzegany, ogromny zasób wiedzy, doświadczenia i zaangażowania, który bardziej powinien być wykorzystywany w codziennej praktyce społeczeństwa obywatelskiego.

Na spotkania Uniwersytetów  Trzeciego Wieku przychodzą osoby, którym nie jest wszystko jedno, które obchodzi przyszłość ich Ojczyzny, ale także to, co stanie się z Europą, jako naszym wspólnym domem. Jak napisała zapraszając mnie na spotkanie jedna z uczestniczek: „Aktualnie wokół nas, bliżej i dalej, dzieje się wiele niezrozumiałych zjawisk, decyzji, zachowań, działań. Jesteśmy zatroskani o przyszłość Zjednoczonej Europy, w której granicach żyją nasze dzieci, wnuczęta. Potrzebujemy rzetelnej wiedzy o tym, jaka jest prawda, przekazanej w najprostszy i zrozumiały dla nas sposób”. Moje ostatnie spotkania z UTW SGH, Collegium Civitas oraz dzielnicy Wawer, to inspirujące momenty, pełne odpowiedzialnego, obywatelskiego ducha ludzi, którzy wiele przeżyli i którzy ciągle pragną coś zrobić dla innych.

Bruksela z „pierwszej ręki”. Rozpoznać rzeczywistość, bronić wartości demokratycznych

Bardzo ważne jest, aby informacje na temat Unii były rzetelne, oparte na wiedzy i prawdziwej informacji. Dlatego staram się, aby ludzie zawodowo piszący o Unii mogli poznać Brukselę z „pierwszej ręki”, poprzez wizyty studyjne i spotkania w stolicy Unii. Temu służy program „Meet Your MEP” (Poznaj swojego posła do Parlamentu Europejskiego), przeznaczony dla dziennikarzy, zajmujących się sprawami unijnymi, który aktywnie wspieram. Cieszy mnie bardzo, że są to często dziennikarze z prasy lokalnej, których głos jest słyszalny w ich środowiskach, gminie, powiecie, czy dzielnicy. Bo tam jest nasza codzienna Europa. Organizuję także regularne wyjazdy studyjne do Brukseli. Tylko w tej kadencji Parlamentu Europejskiego, kilkaset osób, w tym, co mnie zawsze cieszy, grup młodzieży oraz kobiet zaangażowanych w swoich lokalnych środowiskach, miało okazję zapoznać się z bliska z pracą unijnych instytucji, zobaczyć, jak wygląda dzień pracy posła PE, a także zwiedzić Brukselę i jej okolice. A mnie było bardzo miło spotykać się z tak wspaniałymi, ciekawymi świata i Europy, gośćmi.

W ostatnim czasie zobaczyliśmy, że to, co dzieje się w Polsce wpływa nie tylko na nasze postrzeganie Europy, ale i na to, jak Europa patrzy na nas.Zdaliśmy sobie sprawę, że nasze osiągnięcia, pozycja Polski jako wiarygodnego partnera w Unii, są podważane. Musimy ich bronić, tak jak i instytucji demokratycznych oraz rządów prawa. Aby dać wyraz temu stanowisku, spotkałam się w październiku 2016 roku z delegacją działaczy regionalnych Komitetu Obrony Demokracji, którzy przybyli do Brukseli, aby uczestniczyć w odebraniu przez KOD Nagrody Obywatelskiej Parlamentu Europejskiego. Została ona przyznana za nieustępliwe dążenie do kształtowania postaw demokratycznych.

8

Z grupą liderów regionalnych Komitetu Obrony Demokracji, którzy odebrali Nagrodę Obywatelską Parlamentu Europejskiego za działania na rzecz demokracji. Bruksela, październik 2016 (źródło: Małgorzata Kucińska)

 

Wspieranie Młodzieży

Dzisiejsi licealiści i studenci już niebawem będą kształtować polityczny krajobraz Unii Europejskiej. Dlatego uważam za swój obowiązek spotykanie się z młodymi ludźmi i uważne wsłuchiwanie się w to, co mają do powiedzenia: jakie są ich pragnienia, ideały, a także wizje tego, jaka powinna być Europa, aby czuli, że jest ona ich własna, taka, w której dobrze się czują. W ciągu ostatnich dwóch lat odwiedziłam kilkanaście warszawskich szkół, gdzie miałam okazję spotkać się i porozmawiać z setkami młodych ludzi. Wspieram projekty przygotowywane przez młodzież oraz liczne debaty i dyskusje jako ważny element promowania aktywności obywatelskiej. Są wśród nich obrady organizowane w ramach Model European Union – inicjatywy studenckiej mającej na celu odwzorowanie procesu legislacyjnego UE, oraz warsztatach będących elementem studenckiego projektu „Europejski Parlament Młodzieży”.

Miałam również zaszczyt być ambasadorem turnieju debat oksfordzkich organizowanych przez Punkt Informacji o Unii Europejskiej w Polsce – a zwycięską drużynę gościłam w Brukseli. Utrzymuję także żywy i stały kontakt ze słuchaczami Europejskiej Akademi Młodych Dyplomatów – pierwszej pozarządowej organizacji przygotowującej studentów ostatnich lat studiów do pracy w polskiej służbie zagranicznej, instytucjach europejskich oraz organizacjach międzynarodowych.

9 

Po wykładzie nt. „Przyszłości Unii Europejskiej” z młodzieżą z Europejskiej Akademii Dyplomacji. Warszawa, maj 2015 (źródło: European Academy of Diplomacy)

Zapraszamy także do pobrania podsumowania 2,5 rocznej aktywności prof. Danuty Hübner w Parlamencie Europejskim w formacie pdf